20 t/m 27 april 2020 is de week van tweedehands textiel, een initiatief van het Leger des Heils.

WAAROM IS DEZE AANDACHT VOOR TWEEDEHANDS TEXTIEL NODIG?

De hele kledingindustrie is na de olieindustrie één van de grotere vervuilers van onze planeet. Daar komt bij dat er een steeds groter wordende berg textielafval ontstaat. Afval die maar ten dele kan worden gerecycled, omdat er steeds meer garens/stoffen worden gebruikt die niet afbreekbaar zijn zoals polyester, polyamide en elasthaan. Deze stoffen blijven dus als restproduct achter.

Onze wereld gaat ten onder aan onze koopzucht en overproductie als we onze mindset niet veranderen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, er kan zomaar een generatie overheen gaan. Het positieve is dat iedereen een bijdrage kan leveren aan een mooiere wereld voor de toekomst van de kinderen van onze kinderen.

“Graag wat minder koopzucht, maar hoe?”

Rond de tijd dat de Coronacrisis hier in NL uitbrak stond er een artikel in BD van Kaj Morel. (Lector New Marketing bij Avans Hogescholen in Breda) Hij beschrijft in dit artikel dat minder koopzucht alleen maar bereikt kan worden als we met z’n allen; consumenten, bedrijven en overheid de knop omzetten.

HOE IS DIT OVERSCHOT ONTSTAAN?

Eigenlijk is er een simpel antwoord op deze vraag. We produceren en consumeren veel meer dan we met z’n allen nodig hebben. Vraag en aanbod is niet in balans.

WAT ZIJN DE GEVOLGEN VAN ALLE OVERSCHOT VOOR ONZE LEEFOMGEVING/WERELD?

Al langere tijd wordt kleding als een wegwerpartikel behandeld. Onze kleding heeft geen waarde meer. Door steeds weer nieuwe spullen te fabriceren raken de grondstoffen van moeder natuur aardig uitgeput. 

“De economie produceert tegen de capaciteitsgrenzen van de natuur aan en eroverheen. Marktprijzen leiden zonder ingrijpen niet tot een evenwicht met de natuur.”

Dat schrijft econome Sandra Philippen eerder in BD. Interessant artikel trouwens, met als kop: “Kapitalisme nodig aan reparatie toe”. (Sandra Philippen is hoofd NL bij Economisch Bureau van ABN Amro en docent aan de Erasmus School of Economics.)

Veel kleding moet goedkoop worden geproduceerd, omdat wij hier in het Westen niet bereid zijn een hogere prijs te betalen. Als we minder aan mode onderhevige kleding kopen EN als de kwaliteit van de kleding beter is kunnen we daar langer mee doen. Maar dat moeten we wel willen met z’n allen. Ook als onze kleding duurder wordt zullen we er vanzelf wat zuiniger op worden.

Zolang mensen blijven kopen bij de grote concerns die hun productie ver weg en goedkoop hebben ondergebracht zal er weinig veranderen aan de situatie. Ook de fabrikanten dienen hun verantwoordelijkheid hierin te nemen. Er wordt veel meer geproduceerd dan nodig is, met als gevolg veel kleding in de uitverkoop en zelfs daarna blijven er restpartijen over die niemand meer wil hebben. Op de grote hoop dus…

En dan heb ik het nog niet eens over de vaak erbarmelijke omstandigheden waaronder arbeiders moeten werken.

IS ER DAN HELEMAAL GEEN BEWEGING IN DE GOEDE RICHTING?

Zeker wel! Er zijn talloze winkels en webshops die zich richten op tweedehands kleding. Misschien moet je af en toe zoeken, het loont de moeite wanneer je een pareltje ontdekt!

Op het gebied van productie strijdt de Schone Kleren Campagne voor het verbeteren van de arbeidsomstandigheden en de positie van arbeiders in de wereldwijde kledingindustrie.  I-did is een organisatie die gelooft in sociaal ondernemen en daarbij gerecyclede materialen gebruikt voor het maken van nieuwe producten. De non-profit organisatie Fair Wear Foundation maakt zich sterk voor het eerlijk produceren van kleding voor iedereen.

De Coronacrisis waarin we ons momenteel bevinden is het moment om goed na te denken hoe onze toekomst eruit moet gaan zien. Volgens trend forecaster Li Edelkoort veroorzaakt dit virus een consumptie quarantaine met enorme impact op cultureel en economisch gebied. Dat is ons inmiddels allemaal wel duidelijk, iedereen wordt erdoor geraakt. Daarom is het juist NU tijd voor verandering!

WAT IS MIJN BIJDRAGE?

Denim is er in vele verschillende samenstellingen en wassingen. Iedereen heeft meerdere jeans in zijn kast hangen. Sommigen hebben zelfs helemaal geen enkele andere broek. De productie van denim echter is zeer vervuilend. Het verven, de wassingen, chemische processen etc. zorgen voor ook nog eens een ongezonde situatie voor de productie arbeiders.

Als ontwerper en maker wil ik graag op een verantwoorde manier mooie dingen maken. Daarom ben ik begonnen met het hergebruiken van jeans, omdat ik denim toch wel een heel mooi materiaal vind. Zo krijgt jeans een tweede leven en is elke hergebruikte jeans er weer één minder op de afvalberg. Een belangrijke inspiratie bron bij het ontwerpen en maken van nieuwe producten zijn voor mij Japanse textieltechnieken zoals Sashiko en Boro. 

Ooit gehoord van de Japanse uidrukking Mottanai? Dat betekent ruwweg zoiets als: “wat een verspilling” en past helemaal bij mij.

EN JIJ, WAT ZOU JIJ KUNNEN DOEN?

Helly Coppens en eSeMPie

Als ontwerper, vormgever en maker met passie voor textile & graphic design, wil ik altijd mooie dingen maken. Creating with care staat daarbij voorop. Mijn zogenaamde voetprint die ik achterlaat zo klein mogelijk houden. Juist vanuit die gedachte werk ik graag met materialen die ik opnieuw kan gebruiken.

De naam eSeMPie staat voor single & slow made products. Ik maak deze SMP’s als een reactie op massa- en overproductie van kleding in onze wereld. Je vindt ze in mijn Etsy shop eSeMPie.

Wil jij ook gratis tips, inspiratie en informatie over textile design ontvangen in je mailbox? Meld je dan hier aan zodat je niets hoeft te missen! 

De geplaatste quotes in dit blog zijn afkomstig van Leger des Heils.