Helly Coppens

Focus op Textile Design

/0 Reacties/in , /door

Vorig jaar stuurde ik mijn laatste creatieve bericht. En dat is natuurlijk veel te lang geleden. We hebben inmiddels alweer meer dan een jaar met Corona te maken en dat heeft voor veel mensen grote impact gehad.
Zelf denk ik Corona te hebben gehad half maart 2020. Twee dagen volledig van de wereld geweest, daarna heb ik enkele dagen nodig gehad om weer op te knappen. Al met al is dat meegevallen. Zeker als je van andere mensen hoort hoe ziek ze zijn geweest…

Corona heeft niet alleen maar negativiteit gebracht, het heeft mensen er ook toe aangezet creatieve oplossingen te bedenken voor hun business. Ze zijn gestopt, gestart met andere activiteiten of hebben zich aangepast en zijn op een andere manier gaan werken.
Dat geldt ook voor mijzelf. Ik heb een keuze gemaakt om me volledig te gaan focussen op textile design. Niet omdat ik fotografie en grafisch werk niet leuk vind, maar omdat ik merk erg versnipperd bezig te zijn.

Hoe dat kwam

Het is nu ongeveer 9 jaar geleden dat ik (na een samenwerking van 17 jaar) als volledig zelfstandig ontwerper ben gestart.
Na langere tijd in de Fast Fashion te hebben gewerkt, wilde ik op dat moment (april 2012) even niets met mode te maken hebben.

Het werd creatieve vormgeving/ontwerp in brede zin; uiteenlopende grafische en fotografie opdrachten kwamen op mijn pad. Erg leuk en uitdagend, want eerder had ik dat allemaal nog niet gedaan. Gelukkig kom je met een grote dosis creativiteit een heel eind.

Maar toch, de expert ben je niet als je je daar niet op focust.
Mijn aandacht heb ik over verschillende richtingen verdeeld, waardoor ik soms door de bomen het bos niet meer zag.
Het ontbreken van focus deed me vergeten waar mijn eigenlijke passie ligt…
Ook een belemmerende overtuiging weerhield me ervan juist te kiezen voor die passie.
Die passie voor textiel en garens, voor maken met mijn handen, voor het hergebruiken van materialen om daarmee duurzame items te maken.
Die belemmerende overtuiging dat je met textile design geen inkomen zou kunnen genereren.

Mijn passie volgen

Mijn drang om te creëren, om met stoffen en garens te werken wordt alsmaar groter.
Het volgen van mijn passie wil ik niet langer tegen houden. Het moment is daar dat ik van mezelf mag kiezen voor deze richting. Ook al levert het financieel misschien minder op, ik weet zeker dat ik er erg blij van word! Ik wil later geen spijt hebben het niet te hebben geprobeerd.

Mijn keuze is gemaakt. Vanaf nu gaat de aandacht naar en focus op textile design!

Mijn website zal worden aangepast, misschien verandert er nog meer. Het feit dat ik een keuze gemaakt heb geeft me rust, maar ook energie! Ik hoop veel moois te kunnen maken en laten zien.

 

Helly Coppens

Als ontwerper, vormgever en maker met passie voor textile & graphic design, wil ik altijd mooie dingen maken. Creating with care staat daarbij voorop. Mijn zogenaamde voetprint die ik achterlaat zo klein mogelijk houden. Juist vanuit die gedachte werk ik graag met materialen die ik opnieuw kan gebruiken.

Ik maak single & slow made products als een reactie op massa- en overproductie van kleding in onze wereld. Je vindt ze in mijn Etsy shop.

Wil jij ook gratis tips, inspiratie en informatie over textile design ontvangen in je mailbox? Meld je dan hier aan zodat je niets hoeft te missen!

week van tweedehands textiel

Week van tweedehands textiel 2020

/0 Reacties/in , , , /door

20 t/m 27 april 2020 is de week van tweedehands textiel, een initiatief van het Leger des Heils.

 

WAAROM IS DEZE AANDACHT VOOR TWEEDEHANDS TEXTIEL NODIG?

De hele kledingindustrie is na de olieindustrie één van de grotere vervuilers van onze planeet. Daar komt bij dat er een steeds groter wordende berg textielafval ontstaat. Afval die maar ten dele kan worden gerecycled, omdat er steeds meer garens/stoffen worden gebruikt die niet afbreekbaar zijn zoals polyester, polyamide en elasthaan. Deze stoffen blijven dus als restproduct achter.

Onze wereld gaat ten onder aan onze koopzucht en overproductie als we onze mindset niet veranderen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, er kan zomaar een generatie overheen gaan. Het positieve is dat iedereen een bijdrage kan leveren aan een mooiere wereld voor de toekomst van de kinderen van onze kinderen.

“Graag wat minder koopzucht, maar hoe?”

Rond de tijd dat de Coronacrisis hier in NL uitbrak stond er een artikel in BD van Kaj Morel. (Lector New Marketing bij Avans Hogescholen in Breda) Hij beschrijft in dit artikel dat minder koopzucht alleen maar bereikt kan worden als we met z’n allen; consumenten, bedrijven en overheid de knop omzetten.

HOE IS DIT OVERSCHOT ONTSTAAN?

Eigenlijk is er een simpel antwoord op deze vraag. We produceren en consumeren veel meer dan we met z’n allen nodig hebben. Vraag en aanbod is niet in balans.

 

WAT ZIJN DE GEVOLGEN VAN ALLE OVERSCHOT VOOR ONZE LEEFOMGEVING/WERELD?

Al langere tijd wordt kleding als een wegwerpartikel behandeld. Onze kleding heeft geen waarde meer. Door steeds weer nieuwe spullen te fabriceren raken de grondstoffen van moeder natuur aardig uitgeput. 

“De economie produceert tegen de capaciteitsgrenzen van de natuur aan en eroverheen. Marktprijzen leiden zonder ingrijpen niet tot een evenwicht met de natuur.”

Dat schrijft econome Sandra Philippen eerder in BD. Interessant artikel trouwens, met als kop: “Kapitalisme nodig aan reparatie toe”. (Sandra Philippen is hoofd NL bij Economisch Bureau van ABN Amro en docent aan de Erasmus School of Economics.)

Veel kleding moet goedkoop worden geproduceerd, omdat wij hier in het Westen niet bereid zijn een hogere prijs te betalen. Als we minder aan mode onderhevige kleding kopen EN als de kwaliteit van de kleding beter is kunnen we daar langer mee doen. Maar dat moeten we wel willen met z’n allen. Ook als onze kleding duurder wordt zullen we er vanzelf wat zuiniger op worden.

Zolang mensen blijven kopen bij de grote concerns die hun productie ver weg en goedkoop hebben ondergebracht zal er weinig veranderen aan de situatie. Ook de fabrikanten dienen hun verantwoordelijkheid hierin te nemen. Er wordt veel meer geproduceerd dan nodig is, met als gevolg veel kleding in de uitverkoop en zelfs daarna blijven er restpartijen over die niemand meer wil hebben. Op de grote hoop dus…

En dan heb ik het nog niet eens over de vaak erbarmelijke omstandigheden waaronder arbeiders moeten werken.

IS ER DAN HELEMAAL GEEN BEWEGING IN DE GOEDE RICHTING?

Zeker wel! Er zijn talloze winkels en webshops die zich richten op tweedehands kleding. Misschien moet je af en toe zoeken, het loont de moeite wanneer je een pareltje ontdekt!

Op het gebied van productie strijdt de Schone Kleren Campagne voor het verbeteren van de arbeidsomstandigheden en de positie van arbeiders in de wereldwijde kledingindustrie.  I-did is een organisatie die gelooft in sociaal ondernemen en daarbij gerecyclede materialen gebruikt voor het maken van nieuwe producten. De non-profit organisatie Fair Wear Foundation maakt zich sterk voor het eerlijk produceren van kleding voor iedereen.

De Coronacrisis waarin we ons momenteel bevinden is het moment om goed na te denken hoe onze toekomst eruit moet gaan zien. Volgens trend forecaster Li Edelkoort veroorzaakt dit virus een consumptie quarantaine met enorme impact op cultureel en economisch gebied. Dat is ons inmiddels allemaal wel duidelijk, iedereen wordt erdoor geraakt. Daarom is het juist NU tijd voor verandering!

 

WAT IS MIJN BIJDRAGE?

Denim is er in vele verschillende samenstellingen en wassingen. Iedereen heeft meerdere jeans in zijn kast hangen. Sommigen hebben zelfs helemaal geen enkele andere broek. De productie van denim echter is zeer vervuilend. Het verven, de wassingen, chemische processen etc. zorgen voor ook nog eens een ongezonde situatie voor de productie arbeiders.

Als ontwerper en maker wil ik graag op een verantwoorde manier mooie dingen maken. Daarom ben ik begonnen met het hergebruiken van jeans, omdat ik denim toch wel een heel mooi materiaal vind. Zo krijgt jeans een tweede leven en is elke hergebruikte jeans er weer één minder op de afvalberg. Een belangrijke inspiratie bron bij het ontwerpen en maken van nieuwe producten zijn voor mij Japanse textieltechnieken zoals Sashiko en Boro. 

Ooit gehoord van de Japanse uidrukking Mottanai? Dat betekent ruwweg zoiets als: “wat een verspilling” en past helemaal bij mij.

 

EN JIJ, WAT ZOU JIJ KUNNEN DOEN?

 

Helly Coppens en eSeMPie

Als ontwerper, vormgever en maker met passie voor textile & graphic design, wil ik altijd mooie dingen maken. Creating with care staat daarbij voorop. Mijn zogenaamde voetprint die ik achterlaat zo klein mogelijk houden. Juist vanuit die gedachte werk ik graag met materialen die ik opnieuw kan gebruiken.

De naam eSeMPie staat voor single & slow made products. Ik maak deze SMP’s als een reactie op massa- en overproductie van kleding in onze wereld. Je vindt ze in mijn Etsy shop eSeMPie.

Wil jij ook gratis tips, inspiratie en informatie over textile design ontvangen in je mailbox? Meld je dan hier aan zodat je niets hoeft te missen! 

De geplaatste quotes in dit blog zijn afkomstig van Leger des Heils.

Helly Coppens

Wat is Sashiko nu eigenlijk?

/0 Reacties/in , , /door

Sashiko is een borduurtechniek lang geleden ontstaan op het Japanse platteland. Sashiko (spreek uit Sasj-ko) betekent prikje of steekje. Het is een vorm van versteviging gemaakt met een simpele rijgtechniek. Meerdere lagen stof werden aan elkaar genaaid d.m.v. kleine steekjes. Met natuurlijk de mooiste laag aan de buitenkant. Zo werd versleten textiel verfraaid met verschillende motieven.

Het is alweer een paar jaar geleden dat ik, op Pinterest en Instagram, plaatjes voorbij zag komen van met de hand gerepareerde/verfraaide jeans. Ik was er toen gelijk helemaal weg van. En omdat ik zelf ook een jeans had met de nodige slijtplekken leek het me wel leuk deze techniek daarop toe te passen. Daarom nam ik mijn versleten jeans mee op vakantie en ben ik op mijn gemak bezig geweest met het uitproberen van deze techniek, die Sashiko genoemd wordt.

Hoe is Sashiko ontstaan?

Sashiko is lang geleden uit praktische noodzaak ontstaan gedurende de Edo periode (1615-1868). Stoffen werden gebruikt totdat ze helemaal versleten waren. Er is maar zeer weinig van bewaard gebleven en er zijn geen voorbeelden waaruit men de precieze ouderdom of herkomst kan afleiden.

Sashiko ontstond in Japan als een soort van huisvlijt. Om oude en versleten stoffen opnieuw te kunnen gebruiken werd deze techniek toegepast om stoffen steviger en warmer te maken. Meisjes en jonge vrouwen kregen les in Sashiko, ze leerden zo waarden zoals geduld en volharding. In de periode van het ontstaan van Sashiko was het lagere standen verboden felgekleurde kleding en grote dessins te dragen. Deze burgers mochten wel indigo stoffen gebruiken, die ruimschoots aanwezig waren. Traditioneel werd Sashiko hierop uitgevoerd met een witte katoenen draad. Op sommige decoratieve items werd met een rode draad gewerkt. Door de komst van kunstvezels en toenemende welvaart, gingen de boeren zich in het midden van de vorige eeuw anders kleden. Sashiko en het gebruik ervan zag men steeds minder, waardoor er helaas veel materiaal verloren is gegaan.

Sashiko nu

Toen het westerse quilten opkwam in Japan is Sashiko opnieuw in de belangstelling komen staan. Het is een creatieve techniek met een ontspannende en rustgevende werking, de toepassing is nu geen noodzaak meer. Vroeger werd Sashiko uitgevoerd op meerdere lagen stof. Tegenwoordig gebruikt men soms maar één laag stof of een vulling van polyester of katoenen watten. Nog steeds blijft Sashiko zich verder ontwikkelen.

Er zijn veel patronen en dessins met deze rijgsteek te vinden van makkelijk tot erg moeilijk voor gevorderden. Er bestaan twee hoofdgroepen bij de patronen. Hitomezashi staat voor losse steek Sashiko en bestaat uit rechte lijnen. De steken liggen tegen elkaar en/of kruisen elkaar. Moyozashi staat voor patroon Sashiko, patronen bestaan uit rijgsteken in ronde of rechte lijnen die elkaar nooit kruisen.

Er is niet veel nodig voor Sashiko. Vroeger werden katoen, linnen, hennep en andere plantenvezels gebruikt voor Sashiko. Het Sashiko garen is losser en bestaat uit katoen met een lange vezel, dat zorgt voor een sterke en slijtvaste draad. Je kunt ook gemerceriseerd borduurgaren gebruiken, maar dat is een duur alternatief. Sashikonaalden zijn scherp en lang en daardoor is het makkelijker rechte lijnen te maken. Langere stopnaalden kunnen ook voor Sashiko gebruikt worden. De verhouding tussen garen en naald en de dikte van de stof moet goed zijn. Soms is het beter een dunnere draad of naald te gebruiken of juist een grovere stof. Dat is een kwestie van uitproberen. Volgens de Japanse manier van naaien houdt men de naald stil en schuift men er de stof met een aantal steken tegelijk op. Bij Sashiko wordt er van de ene naar de andere kant geborduurd.

Wat mij drijft om Sashiko te gebruiken.

De kleding industrie en met name de denim industrie is na de olie industrie één van de grootste vervuilers van onze planeet. En aangezien vrijwel iedereen meerdere jeans artikelen in zijn kast heeft hangen kun je wel bedenken dat het een omvangrijke industrie is. Die vervuilende productie van denim is voor mij een belangrijke drijfveer om juist denim te hergebruiken voor nieuwe producten waarbij ik Sashiko toepas om er telkens weer een uniek item van te maken.

Wat ik ook erg leuk vind aan Sashiko is dat, wat je ook maakt, elk werk er weer anders uitziet. Het is uniek, je kunt er je eigen draai aan geven. 

eSeMPie

Als ontwerper wil ik altijd mooie dingen maken, maar ‘creating with care’ is voor mij erg belangrijk. Ik wil de voetprint die ik achter laat zo klein mogelijk houden. Juist vanuit die gedachte werk ik graag met materialen die ik opnieuw kan gebruiken, een tweede leven kan geven als het ware. Wat goed is voor onze leefomgeving is ook goed voor ons en volgende generaties.

De naam eSeMPie staat voor single & slow made products. Ik maak deze SMP’s als een reactie op massa- en overproductie in onze wereld. Je vindt ze, net als het etui op de foto, in mijn etsy shop eSeMPie.

Wil jij ook gratis tips, inspiratie en informatie over textile design ontvangen in je mailbox? Meld je dan hier aan zodat je niets hoeft te missen!

opruimen weg gooien bewaren hergebruikenhelly coppens

Opruimen, weggooien of bewaren en hergebruiken.

/0 Reacties/in /door

Het nut van opruimen

Afgelopen week besloot ik dat het weer eens tijd werd om mijn bureau en werkplek op te ruimen. Mijn computer stond ingepland voor het halfjaarlijks onderhoud en omdat mijn bureau steeds voller en voller raakt was opruimen geen overbodige luxe. Ik ben daar eigenlijk helemaal niet goed in, want ik vind veel, zoniet alles, de moeite waard om te bewaren. Veel dingen die in mijn ogen ooit kunnen worden hergebruikt. Of die als inspiratie kunnen dienen voor nieuwe projecten.

Hangtags, dozen en bubbeltjes plastic

Zo heb ik een doosje met daarin allerlei verschillende hangtags die aan kleding hingen. Dat is een overblijfsel uit de tijd dat ik in de fast fashion werkzaam was. Deze hangtags dienen als inspiratie voor nieuwe (grafische) ontwerpen, voor materiaal, printing of noem maar op. De bedoeling was een selectie maken van wat weg kon en wat er toch nog bewaard moest blijven. Uiteindelijk zijn alle hangtags gewoon weer in het doosje blijven zitten, want stel je voor dat ik net die ene die ik zoek, heb weg gegooid…

collection of hangtags

Zo gaat het ook met dozen, die gooi je toch niet weg. Het hoeven niet eens mooie dozen te zijn. Altijd te hergebruiken voor een te versturen pakketje. Pas nog een doosje kunnen gebruiken voor een custom made bestelling. (Zie je wel; de voorraad komt van pas.) Dus alle dozen worden plat gevouwen en onder de kast geschoven totdat er niet meer bij kunnen en dan nog kan ik er moeite mee hebben de dozen die er niet meer bij kunnen weg te gooien. Wel in de papiercontainer uiteraard. Soms word ik zelf een beetje moe van altijd overwegen of iets mag worden weg gegooid of nog niet.

En wat te denken van dat bubbeltjes plastic. Super handig om breekbare dingen mee in te pakken. Maar hoe vaak komt dat eigenlijk voor? Juist, niet heel vaak bij mij. En toch bewaar ik daar een heleboel van. Eén zak met plastics heb ik bewaard en een nog grotere zak met plastic in de daarvoor bestemde container gedeponeerd.

Papier, ook al zoiets. Elk blaadje met een lege achterkant kan toch zeker nog dienen als kladpapier. Dus, je raadt het al, ik heb best veel kladpapier liggen. Geloof niet dat ik ooit een kladblok zal moeten kopen.

Mottainai

Is er een verklaring voor het feit dat ik veel bewaar en verzamel vroeg ik me af. Ik denk het wel. Van huis uit heb ik sowieso mee gekregen zuinig te zijn, en dat geldt dan voor alles. Zoveel mogelijk recyclen, zo weinig mogelijk afval of restmateriaal achter laten. Ooit gehoord van de uitdrukking Mottainai? Het is een Japanse term die zoiets betekent als :”wat een verspilling”. Het is een begrip wat van toepassing is op zowel materiële zaken als op het verspillen van tijd en gedachten. Zuinig zijn op onze leefomgeving. Van less naar low en misschien ooit naar no waste? Op mijn manier werk ik daar zeker aan mee! De valkuil van deze eigenschap is dat je dicht slibt met spullen, materialen maar vooral ook in je hoofd. Daarom dus op z’n tijd de bezem erdoor want een leeg bureau en opgeruimde kasten geven ruimte voor nieuwe ideeën!

productie collectie Doerak Turkije

Mijn weg van Fast Fashion naar Slow Design

/0 Reacties/in , /door

Mijn weg van Fast Fashion naar Slow Design

“Zo, ik heb ze daar weer eens flink uit kunnen knijpen.” Vooral deze ene opmerking van een product manager die terug kwam uit een productie land was voor mij een eye opener, het betekende een koerswijziging voor mij. Op deze manier wilde ik niet langer werken.

Mijn start in de mode

Na het behalen van mijn diploma aan de Mode Academie in Rotterdam ben ik in de mode branche terecht gekomen en heb ik met veel plezier bij verschillende mode bedrijven gewerkt. Mijn eerste baan was bij een fabrikant van leren kleding, daarna ben ik bij Vilenzo, een kinderkleding fabrikant gaan werken. Om mijn horizon te verbreden ben ik vandaar uit naar een styling/ontwerp bureau gegaan. Bij deze verschillende bedrijven heb ik heel veel kunnen leren!

Bij het stylingbureau kwam ik een collega tegen waarmee het goed klikte. Door verschillende zaken die hier speelden, besloten we na ruim 1,5 jaar dat we voor onszelf wilden beginnen. We maakten de sprong in het diepe en startten in 1995 met Tc studiO. We kwamen in contact met mensen die met ons een eigen merk op wilden zetten. Zo is het kinderkledingmerk ‘DOERAK, for naughty kids’ geboren. De productie van de kinderkleding vond uiteraard verder weg plaats, omdat de kleding anders te duur zou worden. O.a. in Turkije, Tunesië, op de Balkan en in Azië werden productiepartners gevonden.

Uitknijpen

En op een gegeven moment kwam er dus een productmanager terug van een inkoopreis met de uitspraak dat zij de mensen daar flink had weten uit te knijpen om een zo laag mogelijke inkoopprijs te bedingen. Ik weet het, zo gaat dat nu eenmaal vaak in de mode. Maar toch gaf het mij geen prettig gevoel. Zo zit ik niet in elkaar. Deze opmerking zette bij mij de koerswijziging in gang. Niet lang daarna kwam er, na een periode van bijna 15 jaar, een einde aan de samenwerking tussen ons en inmiddels de eigenaar van het merk DOERAK.

Na lange tijd in de mode te hebben gewerkt had ik zin in een andere, creatieve invulling. Mijn collega en ik besloten daarna om ieder onze eigen weg te volgen.

Mottanai

De misstanden in de productie landen, maar ook de massa- en overproductie o.a. in de kledingindustrie, daar had ik genoeg van. De mode is snel en vluchtig, kleding wordt als wegwerpartikel gebruikt. Gelukkig zijn er steeds meer modebedrijven die duurzaamheid nu op hun agenda hebben staan. Bewust heb ik de kleding industrie even links laten liggen. Ik wil juist items maken met een langere levensduur, die niet weg gegooid worden na één seizoen.

De Japanse uitdrukking ‘Mottanai’, die ruwweg ‘wat een verspilling’ betekent, past helemaal bij mij. Ook op niet materiële zaken, zoals het verspillen van tijd en gedachten, is deze uitdrukking van toepassing.

Focus

Mijn voldoening en werkplezier haal ik uit het creëren van een mooi plaatje. Met een scherp oog voor detail en een erg goed gevoel voor lay-out heb ik verschillende grafische en fotografie opdrachten uitgevoerd. Afwisselend en allemaal erg leuk om te doen, tevreden klanten ook. Die grote diversiteit aan opdrachten is fijn, maar heeft natuurlijk een keerzijde. Namenlijk dat er geen focus is in een bepaalde richting. Dat gegeven houd mij de laatste tijd bezig. Want waar ligt nu mijn grootste passie, waar word ik heel erg ‘zen’ van, kortom wat doe ik het liefst? En wat past bij mij?

Textile Design

Ik heb een enorme drang om zelf te creëren, heb altijd wel ergens een handwerk/naaiwerk of iets dergelijks liggen. Met mijn handen iets maken, daar komt het wel op neer. Ik word heel blij van mooie materialen (garens, stoffen, papier), die me allemaal inspireren tot het maken van mooie spullen. (Een garen winkel is als een snoepjeswinkel voor mij!) Ook gebruikte materialen zoals versleten denim vind ik prachtig om te gebruiken. Daarbij de Japanse reparatie techniek Sashiko toepassend. Dit past helemaal in de gedachte van Mottanai.

Kenmerkend bij mijn textiel ontwerpen is het gebruik van materialen zoals wol, linnen en used (indigo) denim. Hiermee maak ik unieke, bijzondere (handgemaakte) producten van hoge kwaliteit. Het is werkelijk Slow Design, mijn eigen handschrift met de nadruk op kwaliteit, handwerk en hergebruik als antwoord op massa- en overproductie.

Creating with care, op een verantwoorde wijze mooie spullen maken met respect voor mens, dier  & milieu. Daar ga ik voor!

 

Single & Slow Made Product

De producten die ik maak zijn te koop in mijn online shop eSeMPie op Etsy. eSeMPie staat voor Single & Slow Made Product. Er worden geen series gemaakt, het zijn allemaal unieke items! Ook gepersonaliseerde items zijn mogelijk.

Wilt u ook uw bijdrage leveren aan een wereld waarin er minder afval, minder massa- en overproductie zal zijn? Koop dan, wanneer u koopt, rechtstreeks van de maker. De artikelen worden met zorg gemaakt, met respect voor mens, dier & milieu.

Ik houd van Slow design. Aandacht voor ontwerp, materiaal, details en het proces. Het vele handwerk is een garantie voor een mooie afwerking. De liefde voor het product zie je terug in het eindresultaat.

Klik hier om naar mijn Etsy shop eSeMPie te gaan. Door de aanschaf van één van mijn ontwerpen helpt u mij mijn droom te verwezenlijken en werkt u ook een beetje mee aan een betere wereld. Daar wordt u, net als ik, vast ook blij van.

 

dessins op inpakpapier

Dessins op inpakpapier

/0 Reacties/in , /door

Seamless Patterns

Dessins, ook wel seamless patterns (naadloze patronen) genoemd, zijn afbeeldingen die steeds herhaald worden, zonder dat je daarbij naden of randen ziet. De Engelse benaming is surface pattern designs. Als ontwerper ben ik altijd bezig met lay-out en met details. Zo gaat dat ook als ik dessins aan het maken ben. Het is echt een hele leuke tak van sport, dat maken van dessins. In het begin lukte het niet altijd om een goed repeat te maken, maar oefening baart kunst en inmiddels gaat het steeds beter.

Motiflow

Al eerder vertelde ik dat een selectie van mijn dessins te koop is via Motiflow. Dat is een platform waar heel veel creatieve mensen, waaronder deze maker, hun zelf ontworpen dessins op plaatsen. Op Motiflow kan iedereen deze dessins bestellen op inpakpapier, op stof en zelfs op behang. Ook in kleine hoeveelheden. Omdat ik nieuwsgierig was naar de kwaliteit van het inpakpapier en hoe mijn dessins er in het ‘echt’ uit zien, heb ik laatst enkele rolletjes besteld. Super leuk om mijn eigen dessins als inpakpapier te hebben.

Maar nu bedacht ik dat het eigenlijk nog leuker is om enkele rolletjes inpakpapier weg te geven! Wil jij ook kans maken op een origineel rolletje inpakpapier? Ga dan naar Instagram, volg mijn pagina en lees hoe jij misschien wel een cadeautje, rechtstreeks van de maker, kunt ontvangen. Wacht niet te lang, dan is de actie weer voorbij!

Breien zonder plan

/2 Reacties/in , /door

Helemaal weg van een bepaald garen.

Meestal gebeurt het zo, dat ik helemaal weg ben van een bepaald garen, maar dat ik niet meteen weet wat ik daarvan wil breien. Breien zonder plan dus. Als ik dat garen toch graag wil gaan gebruiken dan neem ik daarvan wat mee. Soms ontstaat er vrij snel een idee, soms ook niet. Zo ook was dat het geval met dit prachtige, ik noem het ‘delfts blauwe’ hand geverfde garen van Wol met Verve. Het is een mooie menging van lamswol 75% met zijde 25%. Ik kocht er op een beurs 3 strengen van. Zonder al een idee te hebben wat ik daarvan kon gaan maken.

Wat voor steek wil ik gebruiken.

Omdat ik nog bezig was met een vest is het garen even blijven liggen. Maar op een gegeven moment ben ik toch begonnen met een proeflapje. Verschillende steken uitproberen en de juiste pendikte vinden. Gewoon rechttoe rechtaan dat vind ik eigenlijk te makkelijk, er moet wel een uitdaging in zitten. Uit de verschillende steken heb ik uiteindelijk dit ajour patroon gekozen om te breien.

Maar wat ga ik nu breien?

Ik dacht een mooi vestje te gaan breien en was al een stukje op gang. Maar op een gegeven moment bemerkte ik dat ik daarvoor niet genoeg garen zou hebben. Tja, dat krijg je ervan als je garen koopt zonder te weten waarvoor je het wilt gaan gebruiken. Het is niet de eerste keer dat mij dit overkomt, ik zou ervan geleerd moeten hebben… Verkeerde zuinigheid dus. Maar uiteraard ben ik niet voor één gat te vangen en heb ik toch een idee gekregen wat te breien van dit super mooie garen. Het is een triangle omslagdoek/sjaal geworden. Zoiets had ik nog niet eerder gemaakt. Het leuke hiervan is dat je begint met slechts een paar steken en steeds maak je er enkele steken bij. Je kunt dus breien zolang je garen hebt, wel worden de te breien naalden steeds langer en schiet het op het laatst wat minder op. Stiekem had ik graag nog ietsje meer garen gehad, maar het is een hele mooie omslagdoek geworden. Heel geschikt om te dragen in de zomer, zeker wanneer de avond wat koeler begint te worden.

Breien an sich

Zoals zo vaak is bezet van de zaak het einde van het vermaak. Het breien ‘an sich’ vind ik een heerlijke bezigheid. Omdat ik niet alle breisels voor mezelf kan houden, verkoop ik deze in mijn Etsy shop eSeMPie. eSeMPie staat voor Single & Slow Made Product. Nu, ik kan je verzekeren dat dit artikel ook echt single & slow made is. Uniek, van prachtige kwaliteit en rechtstreeks van de maker!

gebreide omslagdoek

shoppen in Enschede

Winkel bezoek KLOF in Enschede

/0 Reacties/in /door

Pas geleden bracht ik een bezoek aan Enschede. Deze stad heeft net als Tilburg, waar wij in de buurt wonen, een textielverleden.

In de binnenstad belandden wij bij de winkel KLOF, nog niet zo lang geleden gestart door een bevlogen ondernemer. Er worden daar mooie kleding en woonaccessoires verkocht. Deze ondernemer heeft duurzaamheid, net als ik, hoog in het vaandel staan.

Lees meer

Een tweede leven voor oude jeans

/0 Reacties/in , /door

Ik krijg veel energie wanneer ik oude jeans kan hergebruiken en op die manier een tweede leven kan geven. Ik houd van het materiaal en vind het echt een verspilling om jeans zomaar weg te gooien, omdat juist die jeans met versleten plekken zo mooi kunnen zijn. Een tijdje geleden ben ik begonnen met wat dingen uit te proberen en een laptop hoes was één van de resultaten. Omdat elke jeans uniek is, is ook elke laptop hoes die ik maak uniek en dat maakt deze hoezen speciaal. Ben jij ook geïnteresseerd  in zo’n single & slow made product? Dan nodig ik je uit eens een kijkje te nemen in mijn Etsy shop eSeMPie waar je meer producten kunt vinden. Misschien heb je zelf een oude jeans waar je aan gehecht bent? Ik maak er graag iets speciaals van voor je.

 

nieuwe huisstijl brabant keramiek

/0 Reacties/in , /door

Voor het nieuwe bedrijf brabant keramiek mocht ik de huisstijl ontwerpen. Een leuke opdracht omdat ik ‘vanaf nul’ kon beginnen. Telkens weer is het een uitdaging een sterk logo te ontwerpen en daarmee de complete huisstijl verder te ontwikkelen. Inmiddels is al het benodigde drukwerk klaar en is brabant keramiek volop in bedrijf. Ik wens brabant keramiek veel […]

Lees meer